Bir çoğumuzun hayatı boyunca pek çok kez yaptığı ve sonrasında genellikle hayal kırıklığı yaşadığı eylemlerden birisi hiç şüphesiz gereğinden fazla değer vermek. Peki neden böyle yaparız? Karşımızdakine fazla yakınlık duyarız? Niçin hak ettiğinden daha fazla değer veririz ona?
Sanırım bu durumun ortaya çıkma sebebi; karşımızdakini de kendimiz gibi sanmak. Bizim ona karşı duyduğumuz samimiyet ve sevgiyi onun da bize karşı duyduğunu zannetmek. Bu durum duygusal yönü ağır olan insanlarda daha fazla ortaya çıkar.Ama bir süre sonra aslında karşımızdakinin bizi bizim onu sevdiğimiz kadar sevmediğini anlarız. Biz gittikçe o kaçar. Biz yaklaştıkça o uzaklaşır. Hatta bazen en yakınlarımız için bile geçerli olur bu durum.
Üç seriden oluşan bir film var : Riddick. İzlemediyseniz islemenizi tavsiye ederim. O filmin bir sahnesinde şöyle diyordu:
” Birine fazla yaklaşırsanız sonu sadece kötü biter.”
Peki bu durumdan nasıl kurtulabiliriz? Daha doğrusu bunun bir yolu var mı? Yoksa böyle gelmiş böyle gider mi?
Keşke kolay değiştirilebilen bir şey olsa. Ama bu durumdan kurtulup kurtulamamak aslında kişinin kendi ruhsal yapısıyla alakalı bence. Kendimden örnek verecek olursam; bu durumdan tamamen kurtulamamış olsam da en azından bayağı bir mesafe kaydettim.
” Birine fazla yaklaşırsanız sonu sadece kötü biter ” sözünü telefonumun notlarına ekledim. Kendime sık sık tekrarladım ve sonunda faydasını görmeye başladım.
Ama kendimi zayıf bulduğum bir çok konuda önerilerini dinlediğim Uzman Klinik Psikolog Beyhan Budak’ın youtube kanalındaki videoları bu hususta bana daha çok faydalı oldu. Eğer sizde sık sık karşınızdakine gereğinden fazla değer vermek hatasına düşüyorsanız videoları izleyin, emin olun faydasını göreceksiniz.
